Nawet nie zdajemy sobie sprawy, iż przy wykonywaniu tak prostych czynności jak np. ziewanie czy zbyt szerokie otwarcie ust może dojść do bolesnego i uniemożliwiającego normalne funkcjonowanie zwichnięcia żuchwy.
Zwichnięcie żuchwy wskutek urazu łączy się na ogół z przerwaniem torebki stawu skroniowo-żuchwowego. Z kolei rozluźnienie torebki stawu występuje zwykle przy nawykowym, powtarzającym się zwichnięciu. Zwichnięcie może występować po obu stronach, chociaż zazwyczaj ma charakter jednostronny. Poznamy je po tym, iż pacjent nie może zamknąć ust i ma trudności z mówieniem, a także – w niektórych przypadkach – z połykaniem. Ból może być jeszcze większy, jeśli oprócz zwichnięcia doszło do złamania szczęki.
Obustronne zwichnięcie żuchwy
W tym przypadku występuje szerokie rozwarcie szczęk oraz kłopoty z zamknięciem ust; ponadto pacjenci odczuwają silny ból w stawie skroniowo-żuchwowym. Bródka jest wysunięta do przodu, policzki są wygładzone, a mięśnie napięte. Chory z trudnością mówi i połyka.
Jednostronne zwichnięcie żuchwy
U pacjentów z tym typem zwichnięcia żuchwy bródka jest przesunięta w stronę przeciwną do zwichniętego stawu.
Leczenie zwichnięcia żuchwy
Zwichnięcie żuchwy nastawia się łatwo, a po nastawieniu żuchwę podwiązujemy bandażem do głowy na okres do 2 tygodni. Gdy zaobserwujemy u siebie lub u swoich bliskich niepokojące objawy, należy bezzwłocznie udać się do chirurga szczękowego, ewentualnie do specjalisty w zakresie schorzeń stawu skroniowo-żuchwowego. Im dłużej zwlekamy ze zgłoszeniem się do lekarza, tym większy będzie problem z nastawieniem. Szybsza interwencja gwarantuje większą możliwość naprawienia szkody, z najmniejszymi powikłaniami i następstwami. Zaniedbane zwichnięcie wymaga niekiedy leczenia operacyjnego, chirurgia szczękowa będzie niezbędna. Zdarza się również zwichnięcie nawykowe, wymagające korekty wady zgryzu.
