Definicje skróconego wędzidełka języka ewaluują i coraz częściej wskazują na nie tyle znaczenie jego długości ( chociaż w gabinetach lekarskich wciąż mamy z tym do czynienia), ale na istotę zaburzonych funkcji języka, a te mogą doprowadzić do problemów wtórnych takich jak:
- utrata szczelności – z charakterystycznym ” klikaniem”, “cmokaniem”. Odgłos odklejania się języka od brodawki czy smoczka, najczęściej zauważany jest przez rodziców podczas karmienia. Język przy ssaniu podczas ograniczoną mobilność nie ma możliwości ustabilizowania brodawki czy smoczka przy podniebieniu przez co wybuchy zassania są krótkie i nerwowe.
- zaburzenie wtórne
- Aerofagia – każde rozszczelnienie sprzyjać będzie dodatkowemu poborowi powietrza torem ustnym
- Ucieczka mleka kącikami warg dlatego, że dziecko kompensacyjnie może wzmagać napinanie warg.
- ograniczenie mobilności języka – wyraźna dwudzielność tzw. “serduszko” na czubku przy próbach wysunięcia języka – przy skróceniach typu 1 i 2
- zaburzenia wtórne
- ograniczony/obniżony odruch lizania
- przetrzymywanie jedzenia w policzkach ze względu na brak mobilności języka
- przekładanie kęsa pokarmowego
- powstanie nieprawidłowego toru ustnego – brak właściwej pozycji spoczynkowej języka, obniżona pozycja żuchwy, brak zwarcia warg
- zaburzenia wtórne:
- kształtująca się wcześnie dysfunkcja oddychania
- kształtowanie się wąskiej twarzy o typie dolichocefalicznym
- brak pionizacji języka w spoczynku, przy połykaniu, a w późniejszym czasie przy artykulacji
- obniżenie napięcia mięśni żujących i domykających żuchwę
- wysychanie błon śluzowych
- zasysanie dolnej wargi
- nieprawidłowe napięcie mięśnia bródkowego
- nieprawidłowe dotylne układanie się żuchwy
- doprzedni wzorzec układania się języka, co może sprzyjać doprzedniemu rozrozstowi żuchwy
- Wypływanie śliny – na skutek braku właściwej wysokiej pozycji spoczynkowej jezyka, prawidłowego ułożenia żuchwy i warg oraz ograniczonego ruchu języka przez połykanie
- zaburzenia wtórne:
- częste zaczerwienienia i podrażnienia, czasem nadkażenie okolicy wargi dolnej, sprawiające ból i pieczenie, unikanie przyjęcia dotyku w tej okolicy
- niepokój rodziców, wiązanie tego z procesem ząbkowania, podawanie leków
- Kompensacje odruchowe ( wzmaganie odruchu kąsania jako sposobu tłoczenia, wzmaganie napinania warg – tu efektem jest często zauważalny przez rodziców pęcherzy na górnej wardze tzw.blister, wzmaganie odruchu wypychania)
- zaburzenia wtórne:
- nasilenie kąsania, bolesnego dla mamy, skutkuje przechodzeniem na karmienie z butelki mlekiem odciąganym lub modyfikowanym
- w przypadku nasilonego kąsania pojawiają się stany zapalne piersi, ropnie wynikające z zastoju mleka
- nadaktywność mediodorsum języka dziecka, u niemowląt i dzieci starszych rozcieranie pokarmu językiem o podniebienie- jako efekt podniesionego odruchu wypychania. To zdecydowanie zaburza wzorzec gryzienia i żucia ( obrabiania pokarmu) oraz pozwala dziecku jedynie na bezkolizyjne i bezbolesne przyjmowanie o strukturze papki. Stała aktywność mediodorsum w okolicy zębów siecznych zmieniać będzie budowę obszaru stomatognatycznego.
Źródło: M.Rządzka ” Zaburzenia wtórne skróconych wędzidełek jamy ustnej w aspekcie neurologopedycznym”.
