Nabyte opadnięcie powieki (20%) najczęściej jest konsekwencją zmian inwolucyjnych mięśnia dźwigacza powieki górnej i rusztowania powieki. Może wynikać ze zmian genetycznych lub rozwinąć się z powodu nadmiernego mechanicznego napięcia (np. pocierania oczu u pacjentów z alergią, wieloletniego stosowania soczewek kontaktowych).
Choroby i stany patologiczne, w których występuje opadanie powiek:
- schorzenia neurologiczne: nużliwość mięśni, przewlekłe postępujące zewnętrzne porażenie mięśni okoruchowych (chronic progressive external ophthalmoplegia), zespół Hornera
- ogólnoustrojowe: orbitopatia endokrynna z wytrzeszczem
- pourazowe opadanie powiek
- guzy powiek i oczodołu.
W przypadku mojego pacjenta mamy do czynienia z pourazowym opadaniem powieki, porażeniem nerwu VII typu Bella i na tym niestety nie koniec….tej fascynującej historii.
Począwszy od dnia kiedy pacjent przybył do mojego gabinetu nie było zajęć, w których nie padałoby “zrobimy coś z tym okiem? „
A ja konsekwentnie realizowałam plan, który miałam na niego ułożony w głowie, a który ciagle ulegał aktualizacji. Bo jednym co jest pewne w terapii to zmiana.
Dzisiaj dokładamy następny klocek do naszej układanki. Pracę z powieką.
To co widoczne na zdjęciach nie jest wynikiem zabiegów medycyny estetycznej ale efektem pracy z mięśniem jako jednym z kolejny z etapów terapii neurologopedycznej.
Oczywiście na tym nie koniec, ale rezultat jaki osiągnęliśmy jak na 10 letni okres od chwili wypadku do momentu podjęcia terapii neurologopedycznej uważam za naprawdę dobry.
