Lekarz jest niezbędnym specjalistą w procesie diagnozy i terapii pacjenta z krótkim wędzidełkiem, który – uwzględniając wiedzę medyczną i stan zdrowia dziecka- dobierze sposób znieczulenia i przecięcia wędzidełka języka, miejsce przecięcia wędzidełka, zasady postępowania po jego przecięciu.
O ostatecznej kwalifikacji do zabiegu oraz sposobie jego przeprowadzenia zawsze decyduje operator.
Logopeda/neurologopeda nie ma takich kwalifikacji.
Logopeda/neurologopeda ocenia stan wędzidełka, funkcje języka, możliwości artykulacyjne, odruchowe reakcje oralne w przypadku niemowląt.
Zazwyczaj zabieg przeprowadzany jest w znieczuleniu miejscowym. Istotna jest jednak wówczas „współpraca” pacjenta rozumiana jako utrzymanie ust w pozycji otwartej, stabilna postawa i chwila cierpliwości lub małe dziecko, bez zębów, które jesteśmy w stanie na krótko przytrzymać i wykonać zabieg.
W pozostałych przypadkach szczególnie gdy dziecko manifestuje różne traumatyczne przeżycia związane z leczeniem szpitalnym, sensowne wydaje się krótkie znieczulenie dożylne pozwalające na precyzyjniejsze wykonanie zabiegu i zatamowanie krwawienia.
Z zasady sam zabieg nie jest zabiegiem krwawliwy, ale stres, niepokój dziecka, poruszanie się mogą zwiększać ilość krwi w polu operacyjnym utrudniając sprawne manewry.
Znieczulenie ogólne zawsze poprzedzone jest kwalifikacją dziecka do takiego zabiegu.
